επιτρόχαλος

ἐπιτρόχαλος, -ον (Α)

1. ελαφρός, ευκίνητος, γρήγορος («ούκ ἐπιτροχάλους καὶ ταχεῑς... ἀποδίδοσθαι τοὺς χρόνους», Διον. Αλ.)

2. ταχύς, αυτός που ρέει με ταχύτητα («ἐπιτρόχαλος καὶ καταφερὴς ῥύσις τῆς λέξεως», Δίον. Αλ.)

3. (κατά τον Ησύχ.) «ἐπιτρόχαλον

πυκνῶς καὶ ταχέως».

[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + τροχαλός (< τροχός)].